Pelang Pelang
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg diana
14 April 2010 | Indonesië, Batavia
Toch nog even tijd om een verslag te schrijven voor dat we naar Bali gaan. Vandaag hebben we een vrije middag. Vannacht moesten een aantal van ons vroeg opstaan (1.00 uur 's nachts) omdat we de zonsopkomst bij de Bromo-vulkaan wilde zien. Na een stijle rit van ongeveer 2,5 uur (eerst met een klein busje en daarna met een four-wheel-drive-jeep) de berg op. Het was echt ontzettend stijl. Ik zat bij het raam en keek af en toe flink de diepte in (en geen vangrail natuurlijk!). Na de zonsopkomst hebben we de vulkaan beklommen. Dat was flink stijl en op het eind was er nog een trap gemaakt tegen de wand van 250 treden (althans dat zei de gids, ik heb ze niet geteld). De vulkaan is nog steeds actief en de laatste uitbarsting was in 2004. Voor de vulkaan lag het vol met lavazand. We mochten alleen op de rand van de vulkaan staan en bovenaan gekomen was duidelijk te zien waarom. De vulkaan was flink aan het rommelen en er kwamen aardig grote stoomwolken uit. Machtig om de kracht van de natuur op zo'n manier te zien.
In mijn vorige verslag ben ik helemaal onze treinreis vergeten. Een belevenis op zich.... Ik had nog aan de reisleider gevraagd of het mogelijk was om op het dak te zitten, dit had ik namelijk al eerder gezien in Jakarta, maar helaas was dit bij deze trein niet mogelijk. Wel mochten we de deuren tijdens de rit gewoon open doen en dan kon je schitterende foto's maken. Maar omdat er geen hekje of wat dan ook voor de uitgang stond moesten we natuurlijk wel uitkijken dat we niet naar buiten zouden vallen, dus uitkijken bij onverwachte scherpe bochten :-) Bij elk station kwam gelijk de lokale bevolking op de trein afrennen om vervolgens van alles proberen te verkopen of wat ook vaak gebeurde...hun kind naar voor schuiven en zeggen dat hij/zij honger heeft. Ik weet niet of ik er goed aan heb gedaan, maar ik heb aardig wat bankbiljetjes uitgedeeld. Volgens de reisleider werkt dit bedelen in de hand. maar goed als ik ze niets geef stoppen ze er echt niet mee en sommigen zagen er echt slecht uit. De trein zelf was ook erg leuk. De bankjes waarop we zaten kon je omdraaien, die stonden op een soort draaischijf. Hierdoor kon je zelf uitmaken of je achteruit of vooruit wilde rijden. marijke en ik hadden het geluk gehad dat het bankje voor ons leeg was, die hebben we omgedraaid en gebruikt als voetenbank....aangezien het een Aziatische trein is hadden we nogal gebrek aan beenruimte :-)
Gisteren tijdens de lunchstop zag ik dat er een schooltje in de buurt van het restaurant was. Nadat Marijke en ik hadden gegeten hebben we aan de reisleider gevraagd of de schoolleiding het goed zou vinden als we een kijkje wilde nemen. Zij kende het schooltje en volgens haar was het absoluut geen probleem. Terwijl de rest van de groep nog zat te genieten van hun lunch zijn Marijke en ik snel naar het schooltje gegaan en hebben we toestemming gevraagd aan de directrice. De kinderen hadden ons al het schoolplein op zien komen en dat zorgde al voor de nodige commotie. Op het moment dat we rond wilde kijken ging het schooltje uit en waren we omsingeld door tientallen kinderen. We hebben de grootste lol gehad samen met die kinderen. Ze wilde natuurlijk allemaal een handje geven en op de foto om vervolgens dan zichzelf terug te kunnen zien. Echt geweldig!! ik heb zo gelachen met die kinderen. En ondertussen de ouders maar buiten het schoolplein wachten op hun kinderen :-). Sommige moeders kwamen kijken wat er allemaal aan de hand was (wat kunnen die kinderen een herrie maken) en met hen heb ik ook nog een praatje staan maken. Ik heb echt een heleboel mooie foto's van die kinderen gemaakt. Die zet ik de volgende keer op de site, gaat nu helaas niet.
Oh ja .... even een mededeling tussendoor... sinds ik in Indonesie ben, ben ik miljonair!!! Ik loop hier met meer dan een miljoen Rupia op zak. 10.000 rupia is namelijk maar 0,82 eurocent. En dan te bedenken dat ze zelfs briefjes van 1000 rupia hebben (die gebruik je voor een toiletbezoek). Het eten hoeft hier niet duur te zijn. De meeste van de groep bleven de eerste dagen in het hotel eten (bang voor enge ziektes etc.) maar Marijke en ik hadden daar geen zin in.... saai en peperduur. Gemiddeld zijn we voor een hoofdgerecht met drinken ongeveer 4 euro kwijt. Gisteren was ik E. 5,20 kwijt voor een Sirloin steak met frietjes. Een pakje sigaretten (malborro etc.) kost hier maar 50 eurocent (voor de rokers onder jullie mij gelijk gaan mailen/smsen...sorry geen ruimte meer in mn koffer hahaha). Gisteren heb ik een heerlijke massage gehad van een uur ... E 2,40!!! Afgelopen zaterdag had ik echt goed last van mn nek en eind van de dag ook behoorlijke hoofdpijn. In het hotel aangekomen heb ik gevraagd of ze een massage-salon hadden, niet dus. De receptioniste zei dat ze wel een masseur kon regelen die dan maar mn kamer zou komen. Kortom ik ben 1 uur lang verwend op mn kamer door een man voor maar E. 4,80 hahaha (hier zaten natuurlijk voorrijkosten bij in begrepen).
Eergisteren waren Marijke en ik de rijst even zat en zagen we tot onze grote vreugde dat er een pizza-hut in de buurt was. Kortom... taxi gepakt en pizza-hut ingelopen. Ook daar waren we natuurlijk weer een attractie. Aangezien de kaart alleen in het Indonesisch was, was het een beetje moeilijk bestellen. Gelukkig stonden er ook foto's bij en zag ik een pizza met gele blokjes er op. Pizza Hawaii dacht ik. Nou dat bleek heel wat anders te zijn. In plaats van ananas zaten er kleine stukje aardappel op de pizza maar... op zich best lekker.
Ik had gehoord dat ze in Indonesie wel meer dan 8 soorten sate hebben. We zijn vanaf de eerste dag dat we hier zijn al aan het uitvinden wat voor soorten dat allemaal zijn. We hebben er al aardig wat ontdekt; kip varken en rund natuurlijk. Alhoewel ze op Java niet echt varkensvlees eten omdat ze hier overwegend moslim zijn. Maar ze hebben ook sate van de geit en konijn en garnalen. Mochten we er nog meer ontdekken dan hou ik jullie op de hoogte :-)
Corrie we hebben al aardig wat enge beestje gezien hoor.... was natuurlijk te verwachten. Ik heb al drie keer een kakkerlak uit de badkamer moeten verwijderen. Vorige week liepen we 's avonds op straat en dacht ik even dat we voorbij gerend werden door een kat maar toen ik goed keek bleek het een vette rat te zijn. Verder natuurlijk de grote spinnen maar die zitten rustig in hun grote web (soms wel een meter doorsnee) en zolang ze daar blijven zitten vind ik het prima.
Nou ik stop weer.... binnenkort volgt meer.
groetjes
Diana
In mijn vorige verslag ben ik helemaal onze treinreis vergeten. Een belevenis op zich.... Ik had nog aan de reisleider gevraagd of het mogelijk was om op het dak te zitten, dit had ik namelijk al eerder gezien in Jakarta, maar helaas was dit bij deze trein niet mogelijk. Wel mochten we de deuren tijdens de rit gewoon open doen en dan kon je schitterende foto's maken. Maar omdat er geen hekje of wat dan ook voor de uitgang stond moesten we natuurlijk wel uitkijken dat we niet naar buiten zouden vallen, dus uitkijken bij onverwachte scherpe bochten :-) Bij elk station kwam gelijk de lokale bevolking op de trein afrennen om vervolgens van alles proberen te verkopen of wat ook vaak gebeurde...hun kind naar voor schuiven en zeggen dat hij/zij honger heeft. Ik weet niet of ik er goed aan heb gedaan, maar ik heb aardig wat bankbiljetjes uitgedeeld. Volgens de reisleider werkt dit bedelen in de hand. maar goed als ik ze niets geef stoppen ze er echt niet mee en sommigen zagen er echt slecht uit. De trein zelf was ook erg leuk. De bankjes waarop we zaten kon je omdraaien, die stonden op een soort draaischijf. Hierdoor kon je zelf uitmaken of je achteruit of vooruit wilde rijden. marijke en ik hadden het geluk gehad dat het bankje voor ons leeg was, die hebben we omgedraaid en gebruikt als voetenbank....aangezien het een Aziatische trein is hadden we nogal gebrek aan beenruimte :-)
Gisteren tijdens de lunchstop zag ik dat er een schooltje in de buurt van het restaurant was. Nadat Marijke en ik hadden gegeten hebben we aan de reisleider gevraagd of de schoolleiding het goed zou vinden als we een kijkje wilde nemen. Zij kende het schooltje en volgens haar was het absoluut geen probleem. Terwijl de rest van de groep nog zat te genieten van hun lunch zijn Marijke en ik snel naar het schooltje gegaan en hebben we toestemming gevraagd aan de directrice. De kinderen hadden ons al het schoolplein op zien komen en dat zorgde al voor de nodige commotie. Op het moment dat we rond wilde kijken ging het schooltje uit en waren we omsingeld door tientallen kinderen. We hebben de grootste lol gehad samen met die kinderen. Ze wilde natuurlijk allemaal een handje geven en op de foto om vervolgens dan zichzelf terug te kunnen zien. Echt geweldig!! ik heb zo gelachen met die kinderen. En ondertussen de ouders maar buiten het schoolplein wachten op hun kinderen :-). Sommige moeders kwamen kijken wat er allemaal aan de hand was (wat kunnen die kinderen een herrie maken) en met hen heb ik ook nog een praatje staan maken. Ik heb echt een heleboel mooie foto's van die kinderen gemaakt. Die zet ik de volgende keer op de site, gaat nu helaas niet.
Oh ja .... even een mededeling tussendoor... sinds ik in Indonesie ben, ben ik miljonair!!! Ik loop hier met meer dan een miljoen Rupia op zak. 10.000 rupia is namelijk maar 0,82 eurocent. En dan te bedenken dat ze zelfs briefjes van 1000 rupia hebben (die gebruik je voor een toiletbezoek). Het eten hoeft hier niet duur te zijn. De meeste van de groep bleven de eerste dagen in het hotel eten (bang voor enge ziektes etc.) maar Marijke en ik hadden daar geen zin in.... saai en peperduur. Gemiddeld zijn we voor een hoofdgerecht met drinken ongeveer 4 euro kwijt. Gisteren was ik E. 5,20 kwijt voor een Sirloin steak met frietjes. Een pakje sigaretten (malborro etc.) kost hier maar 50 eurocent (voor de rokers onder jullie mij gelijk gaan mailen/smsen...sorry geen ruimte meer in mn koffer hahaha). Gisteren heb ik een heerlijke massage gehad van een uur ... E 2,40!!! Afgelopen zaterdag had ik echt goed last van mn nek en eind van de dag ook behoorlijke hoofdpijn. In het hotel aangekomen heb ik gevraagd of ze een massage-salon hadden, niet dus. De receptioniste zei dat ze wel een masseur kon regelen die dan maar mn kamer zou komen. Kortom ik ben 1 uur lang verwend op mn kamer door een man voor maar E. 4,80 hahaha (hier zaten natuurlijk voorrijkosten bij in begrepen).
Eergisteren waren Marijke en ik de rijst even zat en zagen we tot onze grote vreugde dat er een pizza-hut in de buurt was. Kortom... taxi gepakt en pizza-hut ingelopen. Ook daar waren we natuurlijk weer een attractie. Aangezien de kaart alleen in het Indonesisch was, was het een beetje moeilijk bestellen. Gelukkig stonden er ook foto's bij en zag ik een pizza met gele blokjes er op. Pizza Hawaii dacht ik. Nou dat bleek heel wat anders te zijn. In plaats van ananas zaten er kleine stukje aardappel op de pizza maar... op zich best lekker.
Ik had gehoord dat ze in Indonesie wel meer dan 8 soorten sate hebben. We zijn vanaf de eerste dag dat we hier zijn al aan het uitvinden wat voor soorten dat allemaal zijn. We hebben er al aardig wat ontdekt; kip varken en rund natuurlijk. Alhoewel ze op Java niet echt varkensvlees eten omdat ze hier overwegend moslim zijn. Maar ze hebben ook sate van de geit en konijn en garnalen. Mochten we er nog meer ontdekken dan hou ik jullie op de hoogte :-)
Corrie we hebben al aardig wat enge beestje gezien hoor.... was natuurlijk te verwachten. Ik heb al drie keer een kakkerlak uit de badkamer moeten verwijderen. Vorige week liepen we 's avonds op straat en dacht ik even dat we voorbij gerend werden door een kat maar toen ik goed keek bleek het een vette rat te zijn. Verder natuurlijk de grote spinnen maar die zitten rustig in hun grote web (soms wel een meter doorsnee) en zolang ze daar blijven zitten vind ik het prima.
Nou ik stop weer.... binnenkort volgt meer.
groetjes
Diana
-
14 April 2010 - 10:36
Marco:
Wow, weer een lang verhaal...maar wel leuk om te lezen. Blijf schrijven (als je tijd hebt natuurlijk). Veel plezier nog. -
14 April 2010 - 10:45
Corine:
Diaan, wat dacht je van hond en slang. Staan echt op het menu in Indonesie. Leuk om weer van je te horen. Geniet ervan. -
14 April 2010 - 11:11
Winny Bezemer:
Hallo nonya besar,
Jullie genieten behoorlijk, als ik het zo leest. Genieten jullie maar hoor ook van de sates. Wij bijten hier wel op een satestokje.
Nogmaals, veel plezier en
pelan, pelan, ya.
selamat
Winny -
14 April 2010 - 11:30
Jolanda:
Heerluk verhaal om te lezen.
Geniet nog lekker van de zon en de sate en de masseurs........ -
14 April 2010 - 11:42
RIA-ELLIS:
Hoi Nonja Basar,
leuke en spannende reis, ik kijk uit naar je volgende verslag.Met rupias kan je de miljonair uithangen uit Holland.
-
14 April 2010 - 16:57
Raymond:
Dit klinkt weer helemaal geweldig. Op de spinnen na dan... je kent mijn fobie! Die treinreis klinkt erg gaaf trouwens. En die sate van geit moet je zeker proberen... errug lekkah! ;-)
Liefs, Ray. -
14 April 2010 - 17:50
Willeke:
Wat een belevenis weer! Het is erg leuk om je verhalen te lezen. Geniet er van. Groetjes, Wil -
15 April 2010 - 04:48
Peter:
Hoi Diana,
Weer een leuk verhaal! Heb gelachen om je pizza-hut verhaal, haha!
Die kakkerlakken lopen hier ook veel rond... en ratten zie ik ook nogal es... Gaaf dat je zoveel mooie dingen ziet + een leuk verhaal van die kinderen!
Slamat makan de volgende keer! en slamat tidor!Groetjes, Peter
-
16 April 2010 - 15:18
Patrick:
hej Nicht,
had hier al een reactie gegeven maar zie hem nog niet verschijnen. Nog maar een keer dan ;)
Wat leuk om weer wat van je te lezen. Klinkt alsof je het onwijs naar je zin hebt daar. Ik kijk uit naar je nieuwe belevenissen. Geniet er lekker van! Groetjes je neef.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
